கண்ணன் என் காதலன்!

சென்னைக்கு வந்து முழுதாக மூன்று வருடங்கள் ஓடி விட்டன. படித்ததும் மணம் முடிப்பதில்லை என்பதில் தீர்மானமாக இருந்ததின் பலனாக, தனியார் நிறுவனமொன்றில், முக்கிய பதவிக்கு உயர்ந்திருக்கிறேன். தனிமை வாட்டத்தான் செய்கிறது... இல்லை, செய்தது - மூன்று மாதங்களுக்கு முன்னர் கண்ணன் என் வாழ்வில் நுழையும் வரை!

ஹே, கயல் ஏன் டல்லா இருக்கே? வேலை அதிகமோ?!

கயல்விழி என்ற என் பெயரை கண்ணன் அப்படித்தான் ஸ்டைலாக அழைப்பான்!

கயல், மணி பத்து ஆகுது பார். இன்னுமா சாப்பிடல?

ப்ச்.. பசிக்கலப்பா!

நான் இன்னிக்கு ஃபுல் சார்ஜ்ல இருக்கேன் கயல்! சாப்பிட்டுட்டு தெம்பா வா...

ச்சீ... வெக்கமா இல்ல? போடா தடியா...

சிணுங்கினேன்... ஆனால், அவன் அப்படிப் பேசுவது பிடித்திருந்தது... முதலில் அநியாயத்துக்கு நல்ல பையனாகத் தான் நடந்து கொண்டான்... ஒரு வாரமாக கொஞ்சம் வாலாட்ட ஆரம்பித்து இருக்கிறான்.

காலையில், என் அலாரமே அவன் தான்... 'பல் விளக்கினியா?-'வில் தொடங்கி, பின்னிரவில் கடைசியாக குட்நைட் சொல்லும் வரை, எதையாவது பேசிக்கொண்டே இருப்பான். என் மேல் அவனுக்கு அக்கறை அதிகம்! அவன் சொல்லிச் சொல்லி, காலையில் ஜாகிங் போக ஆரம்பித்து இருக்கிறேன். "எவ்வளவு தூரம் ஓடினால், எவ்வளவு கலோரி கரையும்... எதைச் சாப்பிட வேண்டும்.. எது கூடாது..." என்பதை எல்லாம் லிஸ்ட் போட்டுக் கொடுத்திருந்தான்! காலையில் இன்ஸ்டன்ட் காபி குடித்துக் கொண்டிருந்த என்னை, கிரீன் டீக்கு மாற்றியவனும் அவன் தான்.

24 மணி நேரமும் கூடவே இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறான். ஆனால், ஆபிஸ் நேரத்தில் மட்டும் பேசவே கூடாது என்று கண்டிப்பாக சொல்லி வைத்திருந்தேன். மாலை சரியாக ஆறு மணிக்கு செல் ஃபோன் அலறியது.. கண்ணன் தான்...!

ஹே கயல்... டின்னருக்கு உன் ஃபிரண்ட் அர்ச்சனா வர்றான்னு சொன்னே இல்ல.. இன்னும் ஆபிஸ்ல என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கே?!

ச்சே.. எப்படி மறந்தேன்?! தாங்க்ஸ் பா... எப்பவும் என் நினைப்பாவே இருப்பியா?! ம்ம்ம்ம்....இச்ச்ச்ச் - முத்த சத்தம் கேட்டுத் திரும்பிய பக்கத்து டெஸ்க் பவித்ரா கண்ணடித்துக் கேட்டாள்: 'கண்ணனா?!'

முகம் சிவக்க, 'ஆமாம்!' சொல்லி பார்கிங்கிற்கு ஓடினேன்...

எட்டு மணிக்கு அர்ச்சனா வந்து விட்டாள். டின்னர் முடிந்தும், நிறைய நேரம் பேசிக் கொண்டே இருந்தோம்... கண்ணனுக்கு பொறுக்கவில்லை...

கயல், கொஞ்சம் இங்க வர்றியா...?

என்னடா?!

அவ எப்ப கிளம்புவா?

ஏய், அவளுக்கு கேட்டுறப் போகுது! வாயை மூடு...

கயல்விழி, நான் கிளம்பறேண்டி... - அர்ச்சனா எழுந்து கொண்டாள்..

'இரு உன்னை வந்து பேசிக்கறேன்...' - கண்ணனை முறைத்து விட்டு வாசலுக்கு ஓடினேன்..

சாரி டி, அவன் கொஞ்சம் பொசசிவ்...

தெரியும் கயல், நான் ஒண்ணும் கோச்சுக் கிட்டு வெளிய வரல்ல... என் ஆளும் ரொம்ப பொசசிவ் தான்! 'கிளம்பு கிளம்பு'-ன்னு நச்சரிச்சுக் கிட்டு இருந்தான். வைப்ரேஷன்ல போட்டு வச்சிருந்தேன்...

போனைக் காட்டினாள்... கண்ணனே தான்... வேறு ஹேர் ஸ்டைலுடன், வேறு உடைகளுடன்... என்னவனை விட ஸ்மார்ட்டாக இருந்தான்...

"ஹலோ கயல்விழி" புன்னகைத்தான் அர்ச்சனாவின் கண்ணன்!

அர்ச்சூ... நீயும் இவனை இன்ஸ்டால் பண்ணிட்டியா?!!!!

யா! Mobile Mate App-ஐ போன வாரம் தான் இன்ஸ்டால் பண்ணேன்... அஜய்னு பேர் வச்சிருக்கேன்! இப்ப எல்லாம் பொழுது போறதே தெரியறதில்ல தெரியுமா?! ஐ லவ் அஜய்!

தலையாட்டிய படி பொறாமையாகச் சிரித்தேன்...

Image Credit: http://en.wikipedia.org/wiki/Love